آغــوش مــن دروازه هــای تـخــت جـمـشــیـد اســت
مـی خـواسـتـم تــو پــادشــاه کـشــورم بـاشـی
آتــش کـشیـدی پـایـتـخـت شــور و شــعــرم را
افــسـوس کـه مـی خـواسـتی اسـکـنــدرم بـاشـی
ایـن روزهــا حـتی شـبـیـه ســایــه ات هــم نـیـسـت
مــردی کـه یـک شـب بـهـتـریــن تـعـبـیـر خــوابــم بــود
مـردی کـه بـا آن جــذبــه ی چـشـمِ رضـاخـانـیـش
یـک روز تـنـهـا عـلـت کــشـف حـجــابــم بــود
در بــازوانـت قـتـلگاه کــوچــکـی داری
لـبـخـنـد غــارت مـی کـنـد آن اخــم تـاتـاری ت
بــر بــاد دادی ســرزمـیـن اعـتــمـادم را
بــا تــرکـمـنـچـای خــیـانـت هـای قـاجــاری ت
در شــهـرهـای مــرزی پـیــراهـنـم جـنـگ اســت
جـغـرافـیــای شـانـه هـایـت تـکـیـه گـاهــم نـیـسـت
دارم تـحــصـن مـی کـنـم بــا شـعــر بــر لـبـهـات
هــر چـنـد شـرطـی بــر لـب مـشـروطـه خـواهـم نـیـسـت
مــن قـــرن هــا مـعـشـوقــه ی تــاریـخـی ات بــودم
دیـگـر بــرای یـک شــروع تــازه فـرصــت نـیـسـت
مــن دوسـتـت دارم . . . بـغـل کـن گــریــه هــایـم را
لـعـنـت بـه تـاریـخی کـه حـتی درس عـبـرت نـیـسـت
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
